ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻗﺮآن ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﭘﺮده ﺑﺮداری از ﻣﻌﻨﺎی ﻗﺮآن اﺳﺖ. ﺑﺸﺮ در ﺣﻮزه ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺑﺎ ﺳﻪ ﻻﯾﻪ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﯾﺎ ﺳﻪ وﺟﻬﻪ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮن ﻗﺮآن ﻣﻮاﺟﻬﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺳﻪ وﺟﻬﻪ را ﺑﺎﯾﺪ ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶ ﺷﻨﺎﺧﺖ و از ﻫﻢ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﮐﺮد. اﯾﻦ ﺳﻪ ﻻﯾﮥ تفسیری ﻋﺒﺎرت است از: 1. ﻻﯾﻪ اول: ﺗﻔﺴﯿﺮ اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ؛ 2. ﻻﯾﻪ دوم: ﺗﻔﺴﯿﺮ اﺳﺘﻨﺘﺎﺟﯽ؛ 3. ﻻﯾﻪ ﺳﻮم: ﺗﻔﺴﯿﺮ اﺳﺘﻄﺒﺎﻗﯽ. ﺳﻪ ﻻﯾﮥ ﺗﻔﺴﯿﺮی ﺑﺎﯾﺪ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺗﻔﮑﯿﮏ ﺷﻮﻧﺪ. ﺗﻔﮑﯿﮏ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﮔﺮﻓﺘﻦ ﯾﮑﯽ و ﻓﺮوﮔﺬاری دﯾﮕﺮی اﺳﺖ؛ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ آنﻫﺎ و در اﺳﺎس در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ آوردن آنﻫﺎﺳﺖ. ﺳﻪ ﻻﯾﮥ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ، ﺳﻪ ﻻﯾﮥ ﻃﻮﻟﯽ ﻗﺮآن ﮐﺮﯾﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﻦ از ﻻﯾﮥ ﺑﻌﺪی ﺑﻪ ﻻﯾﮥ ﻗﺒﻠﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ؛ اﻣﺎ ﻫﺮﮐﺪام از اﯾﻦ ﻻﯾﻪﻫﺎی ﻣﻌﺎﻧﯽ ﻗﺮآن، ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت، ﺷﺎﺧﺼﻪﻫﺎ و روش ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺧﻮدوﯾﮋه ای دارد. ﻣﺘﺪوﻟﻮژی ﻓﻬﻢ اﯾﻦ ﻻﯾﻪﻫﺎ وﯾﮋﮔﯽ ﺧﺎﺻﯽ دارد و دﺳﺘﺎوردی ﻫﻢ ﮐﻪ از ﻓﺮآﯾﻨﺪ اﯾﻦ ﻓﻬﻢ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽآورﯾﻢ، از ﻻﯾﻪ دﯾﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ. اﯾﻦ ﺳﻪ ﻻﯾﻪ ﯾﺎ اﯾﻦ ﺳﻪ روشﺷﻨﺎﺳﯽ ﻓﻬﻢ ﻗﺮآن ﭼﯿﺰی اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﮔﺮ ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﻃﯽ ﺷﻮد، ﻣﺎ را ﺑﻪ ﯾﮏ ﻓﻬﻢ ﺗﻤﺪﻧﯽ از ﻗﺮآن ﻣﯽ رﺳﺎﻧﺪ.