رویارویی ایرانیان با آسیب های اجتماعی دردوران فراز تمدن اسلامی
دانش اجتماعی مسلمين با رويکردها و سويه‌های گوناگون، وظيفه ژرف‌انديشی درباره اصلاح جامعه مسلمان و پالايش دائمی فرهنگ از کجروی‌ها را برعهده داشته است. مسئله پژوهش حاضر نيز بررسی شيوه رويارویی اين دانش با آسيب‌های اجتماعی و استخراج الگوهای کنترل اين آسيب‌ها از دل متون و آثار انديشمندان مسلمان است. بازه زمانی برگزيده، دوران فراز تمدنی جامعه مسلمان است؛ کاميابی مسلمانان در رسيدن به تمدنی پويا که چندين سده، جامعة مسلمان را قافله‌سالار و پيشگام تمدن جهانی ساخته بود دليلی بر توان‌مندی اجتماعی مسلمانان در کنترل انواع آسيب‌های اجتماعی است. جامعه‌ای توان و امکان دستيابی به تمدن را دارد که از انواع آسيب‌های اجتماعی و آفت‌های هنجاری تهی باشد یا آن‌ها را به شايستگی کنترل کرده باشد. همچنين اين کاميابی، نشانه دقت نظر و صحت گزينش شيوه‌های رويارويی با انواع کجروی است. در اين روزگار که جامعه ايرانی آماده بنيان نهادن تمدنی تازه است، بازخوانی تجربه موفق پيشينيان و آشنايی با روش‌ها و الگوهای آنان برای پيشگيری از آسيب‌های اجتماعی می‌تواند بسيار راهگشا باشد؛ از اين‌رو، می‌توان به روزآمدی آن الگوها و روش‌ها دست يازيد تا کارآمدی آن را در پاسخ‌گويی به نيازهای نوپديد جامعه انسانی مشاهده کرد و با تقويت درونی جامعه ايرانی، راه دستيابی به تمدن را هموار ساخت
اشتراک گذاری
/
