مهمترین چالش دنیای اسلام از یک و نیم قرن پیش تاکنون،نفوذ اندیشه غرب در درون عالم اسلامی می باشد.از آن زمان تاکنون مدل های رفتاری-نظری متفاوتی از جانب اندیشمندان رشته های مختلف علمی برای حل بحران مذکور ارایه شده است که نافذترین،کارآمدترین و با دوام ترین آن ها متعلق به فقیهان و متکلمان شیعی می باشد.مهمترین ویژگی این نوع نظریه های برون پارادایمی بودن آن ها می باشد که به بهترین وجه به آن ها رنگ اثباتی و ایجابی داده است.نوشتار حاضر درصدد است تا به تبیین یکی از این نوع نظریه های فقهی-کلامی که متعلق به حضرت امام رحمه الله می باشد از دو منظر سلب و ایجاب بپردازد.
اشتراک گذاری
/