تمدن اسلامی در شرق اسلامی و اندلس به دانش علمی پیشرفته و عالی رسید و مقصدی برای دانشجویان علم، نویسندگان و فرهیختگان شد. جایی که علمای شرق اسلامی و اندلس با ادیان و زبان های گوناگون خود در پیشرفت آن تمدن سهیم بودند. تمدن اسلامی در شرق اسلامی از تمدنهای دیگر بهره می برد، چنان که این آغاز انقلاب علمی بود که از طریق مترجمانی که کشفات و دستاوردهای تمدن های دیگر را در زمینه های مختلف منتقل می کردند، چنان که تمدن اسلامی طب را از پارسیان، هندیان و یونان ها نقل می کرد. با این حال، طب در میان اعراب مسلمان تنها به انتقال و ترجمه محدود نمی شد، بلکه به دلیل نقش خلفای مسلمان، به ویژه خلفای عصر عباسی، نوآوری های علمی در آناتومی، جراحی، چشم پزشکی و غیره را به آن اضافه کردند. تشویق دانشمندان که منجر به ارتقای سطح علم پزشکی شد. فارماکولوژی یکی از علومی بود که مسلمانان ابداع کردند، زیرا آن را به صورت علمی تجربی بر اساس مشاهده، مطالعه و آزمایش قرار دادند. مسلمانان به نجوم علاقه داشتند، زیرا آثار یونانیان، ایرانیان و هندی ها را ترجمه می کردند و خود را از دیگران متمایز می کردند، نقشه اجرام آسمانی می کشیدند، ابزارهایی برای تعیین مکان ها استخراج می کردند، اشتباهات پیشینیان را تصحیح می کردند، و رصدخانه های نجومی را در این منطقه راه اندازی می کردند. مناطق مختلف کشور در ریاضیات مسلمانان سیستم شماره گذاری و نمادهای آن را از هندی ها گرفتند، محمد بن موسی خوارزمی اولین کتابی است که در جبر نوشته است که منبعی اساسی در مبانی این علم شد، اعراب را تبدیل جبر می دانند. و اعمال آن در هندسه تمدن اسلامی تأثیر آشکاری بر علم شیمی گذاشت، زیرا جابر بن حیان پایه های علمی شیمی مدرن را پایه ریزی کرد. مسلمانان در زمینه فلسفه تحت تأثیر فلسفه یونان قرار گرفتند، اما به انتقال فلسفه خود به عربی بسنده نکردند، بلکه به مطالعه و تبیین آن پرداختند و اسرار را از آن بیان کردند. یکی از علومی که اعراب مسلمان به آن توجه زیادی داشتند، علم جغرافیا بود که نیاز به دانش جغرافیایی از آنجا آغاز شد، زیرا دولت اسلامی قلمرو خود را بر پهنه‌های وسیعی از زمین گسترد و آثار سفرهای جغرافیایی یکی از منابع مهم جهان را تشکیل می‌داد. اطلاعات جغرافیایی سپس سفرهای پی در پی به تعدادی از مناطق از شرق و غرب قلم. تمدن اسلامی در اندلس نوابغی را در همه زمینه های علمی، عقلی و انسانی به وجود آورده است و اعتبار رنسانس علمی در اندلس مدیون اسلام است که به آموختن و ارائه آنچه به نفع بشریت است و نیز حمایت و تشویق حاکمان را ترغیب کرده است. اندلس اندلسیان به مسیر سفرهای علمی نزدیک می شدند و پس از دریافت علم از شیوخ و علمای شرق اسلامی، برای پخش آنچه از علم و دانش به آن رسیده بودند، راهی دیار خود می شدند. سفرهای علمی اندلسی‌ها به دانش گسترده و دانش فراوان منجر شد و آنها کتاب‌های ترجمه شده به عربی از تمدن‌های باستانی ایرانی، یونانی و هندی را با خود حمل کردند و همچنین مهاجرت معکوس دانشمندان در مشرق زمین به اندلس رخ داد. آنها ثروت عظیمی از علم هستند.