سازمان‌دهی اطلاعات و ارائه خدمات علمی بر اساس آن، از ابزارهای مهم در نهاد تولید علم جهان است. پندار عمومی این است که سازمان‌دهی اطلاعات صرفاً سرعت و دقت دسترسی به اطلاعات مورد نیاز جامعه را افزایش می‌دهد. اما بدون توجه به هستی‌شناسی و غایات خاص، نظام دادن به هیچ چیزی امکان‌پذیر نیست و درنتیجه استفاده از سازماندهی اطلاعات در انجام تحقیق، باعث جهت‌داری تولیدات نهاد علم می‌شود. جامعه ایران برای دست‌یابی به تمدن اسلامی و برآورده ساختن اهداف انقلاب اسلامی خود نیازمند نظام‌مندی اطلاعات متناسب با این غایت است تا اطلاعات دینی را محور جریان تولید علم قرار دهد. این نوشتار با استفاده از روش اسنادی به بررسی سیر تحولات سازمان‌دهی‌های نوین اطلاعات پرداخته و شاکله استدلالی آنها را بررسی می‌کند. سپس به کمک استدلال منطقی نیازمندی‌های تحقق تمدن اسلامی در فضای مفهومی را بررسی کرده و پیشنهاداتی برای ایجاد سازمان‌دهی اطلاعات متناسب با تحقق تمدن اسلامی ارائه می‌دهد.