مؤسسه بینالمللی اندیشه اسلامی بهعنوان پیشگام طرح اسلامیسازی معرفت در دهه هشتاد میلادی در آمریکا شروع به فعالیت کرد. آنها معتقد بودند که امت اسلامی هماکنون دچار بحران در هویت و فکر شده است و عامل آن سلطه نظام آموزشی غربی و سکولار بر جهان است. برای بازیابی دوباره هویت و شخصیت امت اسلامی باید تمدن اسلامی را بار دیگر از طریق اسلامیسازی معرفت با رویکرد تمدنی زنده کرد. با استناد به نظریه عمادالدین خلیل از اندیشمندان تمدنپژوه مؤسسه بینالمللی نه شاخصه اصلی مؤثر در شکلگیری تمدن اسلامی بازآفرینی شده به گونهای که نشاندهنده رویکرد تمدنی در ایجاد تمدن نوین اسلامی است. رویکرد تمدنی در این تلقی یک مفهوم ذات اضافه است که بر موضوعات مختلف قابل صدق است و شامل شاخصههایی میباشد که در بازسازی تمدن نوین اسلامی نقشآفرین خواهند بود. علاوه بر برجستهسازی نقاط مثبت رویکرد تمدنی مؤسسه بینالمللی اندیشه اسلامی به نقدهایی از جمله عدم ورود جدی به مباحث نظری و تئوریک در باب چیستی و ماهیت تمدن، درک خام و پوزیتیوستی از علم مدرن، ضعف در مباحث عمیق روششناسی و تسلط اندک بر میراث فلسفی جهان اسلام، عدم توجه عمیق به موضوعات بنیادین و مبانی اندیشه تمدنی و خطر فروغلتیدن در اندیشههای پست مدرن و نسبیگرا اشاره شده است.