سبک زندگی، شامل مجموعه‌ای از رفتارها و الگوهای کنش هر فرد است که معطوف به ابعاد هنجاری و معنایی زندگی اجتماعی باشد؛ از آنجایی‌که آموزه‌های دینی بر شکل‌گیری و تثبیت باورها، ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی اثرگذار است، می‌توان گفت که الگوهای رفتاری پذیرفته‌شده در یک گروه اجتماعی، به میزان زیادی متأثر از آموزه‌های دینی و گروه‌های مرجع معرفی شده از سوی دین است. نمود آشکار سبک زندگی را می‌توان در حوزه‌ی روابط اجتماعی جست که در این زمینه، اسلام بهترین الگوی رفتاری را سیره پیامبر گرامی و خاندان ایشان معرفی کرده است. در این راستا، رفتار و گفتار امام‌رضا7به دلیل شرایط خاص اجتماعی آن حضرت، مورد توجه این نوشتار قرار گرفته است و از میان ابعاد و لوازم گوناگون روابط اجتماعی، به چهار مورد آراستگی، همیاری، اخلاق‌گرایی و تعامل فرهنگی در گفتار و کردار امام رضا(ع) پرداخته شده است.