در مقاله حاضر به این پرسش پاسخ داده می شود که: حوزه ی اقتدار دولت در نظریه های ولایت فقیه چه گستره ای را در برمی گیرد؟ به دیگر سخن، آیا در این نظریه ها قدرت، متمرکز است یا غیرمتمرکز است و براساس نظریه تفکیک قوا میان قوای سه گانه توزیع شده است؟ مدعای نوشته این است که نوع مناسبات فرد و دولت در نظریه های ولایت فقیه، وا-کارگزارانه (ولی-عامل) است. این دانش واژه -که تلفیقی از دو الگوی نظری واگذاری (ALIENATION) و کارگزاری (AGENCY) است و توسط این پژوهنده ابداع شده است- به این معنا است که نوع مناسبات فرد و دولت در نظریه های ولایت فقیه، دو جانبه و دوگانه است، نه یک سویه و یک جانبه. نظریه های ولایت فقیه با مدعای مذکور تطبیق و مقایسه شده و میزان انطباق پذیری و یا ناسازگاری آنها با این مدعا کاوش و سنجیده شده است.