همواره نظام های ارتباطی و تبلیغی به عنوان یکی از عوامل بسیار مهم در رشد و گسترش ادیان و مذاهب مختلف از جمله اسلام مطرح بوده اند. در دین مبین اسلام، رساندن پیام خدا به مخاطبان در حد یک تکلیف الهی مطرح است. در این راستا پیامبر بزرگوار اسلام (صلی الله علیه) و به دنبال ایشان ایمه معصوم (علیه السلام) در انجام آن تلاش های بسیار کرده و با توجه به شرایط زمان و مخاطبان خود به هدف مطلوب دست یافته اند. بر همین اساس با وجود تحول در شیوه ها و ابزار ارتباطی به نظر می رسد با بازشناسی نظام های ارتباطی و تبلیغی در سیره این بزرگواران بتوان افق های روشن تری در گسترش اسلام به ویژه مذهب شیعه جعفری گشود. با توجه به اینکه دوران امام علی (علیه السلام) دارای مقاطع مختلف حضور پیامبر(صلی الله علیه)، دوران سکوت و دوران حکومت جامعه اسلامی بوده، میتواند یکی از الگوهای مناسب در این مهم باشد.در این تحقیق تلاش شده با روش سند پژوهی و تحلیل داده ها و پس از معرفی الگوی ارتباطی منتخب، به مساله چگونگی نظام ارتباطی و تبلیغی امام علی(علیه السلام) پاسخ داده شود. در پایان ملاحظه شد که امام (علیه السلام) در هر دوره از حیات اسلامی خود با شناخت اقشار مختلف مخاطبان که شامل عامه مسلمانان، نخبگان جامعه و مدیران سیاسی بوده، با استفاده از ابزار و شیوه های گوناگون تاثیرگذاری و فنون ادبی به ارسال پیام هایی چون ولایتمداری، اهمیت اتحاد جامعه اسلامی، سلامت سیستم حاکمه، عدالت و حذف اختلاف طبقاتی بپردازند.