انقلاب اسلامی ایران فراتـر از یـک انقلـاب نسـلی و مقطعـی ، بـه عنـوان انقلابی پیوسته و تعالی یابنده با چشم انداز تمدنی مطالعه شـود. مطالعـه آینده فرهنگی _تمدنی انقلاب اسلامی ، نیازمند نظریات و الگوهای مناسب آینده نگری می باشد و استفاده از نظریات و الگوهای آینده پژوهی مدرن ، بدون توجه به ماهیت فرهنگـی و تمـدنی آنهـا، نتـایج مطلـوبی نخواهـد داشت . بازشناخت آینده پژوهی مدرن بازاندیشـی سیاسـتی بـه منظـور تعریف بایسته های آینده پژوهی فرهنگی _تمدنی انقلاب اسلامی ضروری می نماید. مطالعه سیر تطـور فرارشـته آینـده پژوهی و نظریـات بنیـادی آینده نگر غربی در نیمه دوم قرن بیسـتم ، ماهیـت فرهنگـی _تمـدنی ایـن فرارشته و کارکرد نجات بخشی آن را، برای گـذار مدرنیتـه از نظریـات پساتجددی نشان می دهـد. آینـده پژوهـی مـدرن توانسـت بـا اسـتخدام نظریات جهانی سـازی ، در یـک فرآینـد تـاخیری و انتقـالی ، چشـم انـداز امیدبخشـی را بـرای مدرنیتـه فـراهم آورد و شـرایط بحرانـی آن را، از حوزه درون تمدنی غرب به حوزه بـین تمـدنی ارجـاع دهـد. بـازخوانی سویه تهاجمی این فرآیند انتقالی نسبت به انقلاب اسلامی ، به فهـم بهتـر جایگاه انقلاب در گستره پارادایم نوین فرهنگی -تمدنی حـاکم بـر نظـام جهانی منجر می شود و با تاکید بر ظرفیت و چشم انداز فرهنگی -تمـدنی انقلاب اسلامی ، ضرورت بازاندیشـی سیاسـتی در نظریـه ها و الگوهـای آینده نگر انقلاب اسلامی را ایجاب می کند.