عرفان سیاسی در مسیر تمدن سازی است، چرا که عارف سیاسی، سهم بزرگی از تکامل و سلوک معنوی اش را در مبارزه با جبهه باطل دنبال می کند. او در محدوده امکان های تاریخی اش، وارد میدان مبارزه می شود و سعی می کند در صحنه سیاست و جامعه، امکان های بندگی خداوند و موانع طغیان را افزایش دهد. ورود عارف به عرصه سیاست، معطوف به کسب قدرت و یا کسب ثروت نیست، بلکه معطوف به رسالت انبیایی و تقویت جبهه حق است؛ هر چند کسب قدرت و فعالیت سیاسی لازمه آن باشد. کتاب حاضر در پنج فصل به این بحث می پردازد: 1. کلیات و مفاهیم 2. نسبت عرفان و سیاست 3. تطورات عرفان از تصوف سنی تا تمدن زایی عرفان شیعی 4. مبانی عرفان سیاسی 5. بایسته های سلوک عارف در جامعه و تمدن