امروزه الگوواره نوینی در برابر مدیریت راهبردی پدیدار شده است که در پرتو آن می‌توان بدیل موفقی با عنوان مدیریت آینده‌پرداز معرفی کرد. آینده‌پژوهان بر این باور هستند که با بهره‌گیری از الگوهای توسعه غربی کنونی، شتاب حرکت به‌سوی افق‌های متعالی اسلامی اندک است و این الگوها، به ارزش‌های بومی پایبند نیستند. بنابراین مدیریت حوزه‌های حساس تمدنی نیازمند به‌کارگیری الگوهای نوینی از مدیریت با عنوان مدیریت آینده‌پرداز است. تمدن آینده­پرداز ترجمانی از مدیریت آینده‌پرداز به‌شمار می‌رود که در آن، با بهره‌گیری از دانش آینده‌پژوهی، آینده­ای برای بخش تمدن ترسیم می‌شود که با ارزش­های اسلامی و ایرانی ما سازگار باشد. از اسناد معتبر که از سوی اندیشکده‌ها منتشر می‌شود، چنین برمی‌آید که هنجار برنامه‌ر­یزی بلندمدت یا آینده‌پرداز در بسیاری از کشورهای پیشرفته، 100 سال است. مدیریت آینده­پرداز در یک ساختارتمدنی، به معنای تغییرآفرینی متناسب با ارزش‌های مطلوب در آینده خواهد بود. مدیریت آینده‌پرداز ساختار و محتوای آینده مطلوب را بر پایه دو مفهوم ساختار آینده‌پرداز و نوآوری آینده‌پرداز طراحی و ترسیم می‌سازد.