هدف از این مقاله «الگویابی از دولت علوی برای اعتمادساز شدن ارتباط کارگزاران دولتی» است. اندیشه‌ی امام علی (علیه‌السلام) می‌تواند رهیافت‌هایی را برای رفتار اعتمادآمیز میان مردم و دولت آشکار سازد. اگر مؤلفه‌های اعتماد سیاسی در اندیشه‌ی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) کشف و دسته‌بندی شود، در مسیر سیاست‌گذاری‌ و حکمرانی در تمدن نوین اسلامی می‌توان آن را به کار گرفت. این مقاله با روش مطالعه‌ی تطبیقی اندیشه‌ی سیاسی اسلام نوشته‌شده است. یافته‌های مقاله نشان می‌دهد که حکومت علوی برای کسب اعتماد سیاسی از چهار مؤلفه‌ی مهم بهره می‌برد: «سازگاری با خواسته‌های مردم»، «پیش بینی‌پذیر بودن رفتارهای حکومت برای مردم» (با اجرای سیاست‌هایی مانند شفاف‌سازی، قدرشناسی، خودداری از رسوا کردن شهروندان خطاکار، عذرخواهی از مردم، آبروداری و حفظ اعتبار حکومت)، «بازخورد گرفتن و مکانیسم جبران» (با اعزام بازرس و مأمور مخفی و نیز دریافت شکایت‌های مردمی به‌صورت مستقیم) و «ترویج و تقویت هنجارهای اعتمادساز» (هنجارهایی مانند وفای به عهد، امانت‌داری، نرم‌خویی و حسن معاشرت، تکریم مردم، راست‌گویی) بهره‌ می‌گرفت. کارگزاران دولت جمهوری اسلامی نیز باید تلاش کنند با نهادینه کردن این مؤلفه‌ها، منش خود را اعتمادساز نمایند.