عبدالرحيم بن شیخ ابو طالب نجار تبریزی، از روشنفکران برجسته و پراثر عصر مشروطه خواهی ایران است. این نواندیش ایرانی یکی از پرکارترین متفکران ایران عهد قاجار است که در راه ترویج اندیشه های نو در ایران جنبش آزادیخواهی تلاش فراوانی کرد. طالبوف، طی عمر طولانی خود، دورانی را گذراند که باید آن را دوران سلطه روزافزون غربیهابی زندگی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مردم ایران دانست. ضمن اینکه در همین دوره بود که برای اولین بار مسأله پذیرش تمدن غربی به صورت جدی مطرح شد. از این رو، یکی از مهمترین درونمایه های آثار وی، گرایش به تمدن غربی و مخالفت با نفوذ استعمار است.اگرچه طالبوف مانند دیگر اندیشمندان این دوره یکی از هواداران پذیرش تمدن غربی است، ولی با هرگونه الگوبرداری سطحی از غربیها به شدت مخالف است و بر این اعتقاد است که در این راه باید موضعی نقادانه داشت.طالبوف، به همان اندازه که خواهان پیروی از تمدن غربی است، دول استعمارگر اروپایی را مورد انتقاد قرار می دهد و پیرامون سیاستهای استعماری روسیه و انگلیس و گاهی فرانسه، اطلاعات کافی در اختيار هم میهنان خود قرار می دهد. مقاله حاضر می‌کوشد نگرش طالبوف تبریزی را درباره دو رویه تمدن بورژوازی غرب بیان کند. در مجموعه می توان گفت عنوان مقاله، بیانگر خلاصه پژوهشی درباره دیدگاههای طالبوف تبریزی و غرب است.