آل بویه یکی از حکومت‌هایی است که به داشتن وزرای ادیب و خردمند مشهور است، وزرایی که با تبلیغ علم و دانش در دوران خود باعث رونق و شکوفایی فرهنگ و تمدن شدند. از مشخصه های بارز حکومت بویهی حمایت مالی و معنوی وزرای آل بویه از دانشمندان و کسانی بود که مشتاق فراگیری علم و دانش بودند، همین موضوع باعث شد که افکار شکل گرفته تازه تر و در مواردی عالی تر باشد.وزرای بزرگی مانند ابوالفضل بن عمید، صاحب بن عباد، مهلبی، شاپور بن اردشیر و ابن سعدان باعث درخشش هر چه بیشتر علم و دانش در دوران وزارت خود شدند. به برکت این حضور و توجه آنها به دانشمندان و عالمان، فرهنگ و تمدن رونقی افزون یافت و قرن چهارم با درخششی کم نظیر روبرو شد، دلیل آن نیز ایجاد اماکن علمی مانند کتاب خانه ها، برگزاری مجالس علمی و فرهنگی، تألیف و وقف کتب، و بها دادن به دانش پژوهان پرانگیزه بود، از دیگر دلایلی که می توان به آن اشاره کرد آنها برای جلوگیری از رکود علم و دانش در برابر رقیبان خود در حکومت های همجوار مجبور به حمایت از علما و ادبا بودند تا بر حکومت خود مشروعیت بیشتری بدهند و قدرت خود را در منطقه تحت تسلط و حتی فراتر از آن افزایش دهند. تحقیق حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع دست اول به بررسی نقش وزرای آل بویه به پیشرفت فرهنگ و تمدن پرداخته و به این نتیجه رسیده که این وزرا از طریق نشر و حمایت از علم سبب رونق و شکوفایی فرهنگ و تمدن در دوره آل بویه شدند.