قرن سوم و چهارم هجری دوران پویایی و بالندگی فرهنگ و تمدن ایرانِ اسلامی است. شاخص‌ترین حکومت‌های قرن سوم و چهارم هجری سلسه‌های سامانیان و آل بویه بودند که توانستند بستری مناسب برای شکوفایی فرهنگ و تمدن ایرانِ اسلامی فراهم کنند. عوامل زیادی در توسعه و شکوفایی فرهنگ و تمدن این دوره مؤثر بودند. عواملی مانند: توجه به علم و دانش در دینِ مبینِ اسلام، فضل‌پروری و تسامح فکریِ امیران و وزیرانِ این دوره، توجه به کتاب و کتابخانه، رفاه و امنیت اقتصادی، نخبگان و عطشِ علم‌آموزی از جمله عوامل توسعه‌‌ی فرهنگ و تمدن در این دوره به حساب می‌آیند. هدف از این پایان نامه تحلیل عوامل توسعه و شکوفایی ایرانِ اسلامی در قرن سوم و چهارم می‌باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که حاکمان، دیوانیان و نخبگانِ این عهد توجه خاصی به علم و دانش داشتند. ضمن اینکه آنان با مهّیا کردن بستر مناسب اقتصادی، سیاسی، مذهبی و فرهنگی، تلاش زیادی برای شکوفایی علوم مختلف کردند. در نتیجه‌ی این تلاش‌ها، قرن سوم و چهارم به عصرِ شکوفایی تمدن اسلامی شهره شد. در این تحقیق تلاش بر این است تا با استناد به منابع و با روش توصیفی- تحلیلی به تحلیل عوامل شکوفایی فرهنگ و تمدن ایرانِ اسلامی در قرن سوم و چهارم پرداخته شود.