بشر جديد با نفي هرگونه عنصر و بُعد قدسي و متافيزيكي از دين و منزلت انسان در نظام هستي، بحران و چالش را در عمق فرهنگ بنيادين ديني و مرجعيت آن وارد كرده و فرهنگ ايماني و عقلاني بشر بدون پايگاه دين، مورد ترديد و تفسير آزاد بشري قرار گرفته است. بر پايه اين تفسير اومانيستي از دين، معضل سكولاريزه شدن، تكثرگرايي و خصوصي شدن دين، پديد آمده، و تبيين حقيقت انسان و كيهان و نسبت شان به يكديگر، بر پايه دانش فلسفه و فيزيك، زيست شناسي، روانشناسي مدرن با رويكرد مادي گرايانه صورت مي گيرد و منزلت انسان در اين منظر دچار تغيير بنيادين مي گردد، و ما شاهد بحران هاي اخلاقي و معنوي و بحران معنا و هويت در انسان مدرن هستيم. بحران ها و چالش هاي مدرن، دامن گير هر تمدن و فرهنگي خواهد شد كه در مواجهه با مدرنيته از الگوها و مدل هاي توسعه غربي و فن آوري ها، بدون مقيد و مشروط شدن آن به زيرساخت هاي تمدني و فرهنگ بومي و ديني خود، و به نحو مطلق استفاده كند.