در این مقاله جایگاه حیات سیاسی در حکمت متعالیه مورد کنکاش قرار گرفته و رای دکتر سیدجواد طباطبایی در باب غفلت صدرالمتالهین از «تامل در معاش انسانها، مورد نقد و ارزیابی واقع شده است. در ادامه در مکتب در عرصه سیاست مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است؛ یکی مکتب اصالت قدرت که معتقد به اصالت دنیا است و دیگری مکتب هدایت که دنیا را مزرعة آخرت میداند. به نظر نگارنده ملاصدرا در عرصه سیاست دارای مکتب ویژه ای است که میتوان نام مکتب حکمت سیاسی متعالیه را به آن داد.