در آثاری که در نقد روشنفکری (ازجمله اتباع تفکر عصری و غربی کردن دین و اصحاب مدرنیته دینی و نواسکولاستیک در حوزه و دانشگاه) نوشته شده گاه برخی خطاها تلقیهای غلط دیده می شود و آن خلط مسئله نسبت ثابت و متغیر با مسئله نسبت عقل و با وحی و نیز خلط در مسائل مستحدثه جدید و در نظر گرفتن اجزاء و شئون تمدن غربی چون مسائل مستحدثه فقهی، در تلقی روشنفکران است