طبق مدارک زمین‌شناسی خطه ایران در دوره معروف به باران در زیر آب قرار داشت. دریاچه‌های خزر، رضائیه، حوض‌سلطان، نیریز و هامون و نمک زارها و کویرهای مرکزی و جنوب شرقی ایران یادگار این عهد می‌باشند. پس‌از پایان عهد باران درنتیجه کمی باراندگی و تبخیر آب‌ها قلل و نقاط مرتفع از زیر آب بدر آمده و با پیدایش خشکی‌ها که برای زندگی بشر مساعد بود و دریاها و دریاچه‌های داخلی محیطی مناسب به وجود آمد.