به استناد آیات قرآن و سنت نبوی، مسلمانان همواره موضعی همدلانه نسبت به مسیحیت داشته اند ولی مواجهه مسیحیان اروپا با اسلام و مسلمانان اندلس از موضعی سخت ناهمدلانه آغاز شد ولی بتدریج به همدلی گرایید ناسازگاری کلیسای کاتولیک با مسلمانان اندلس و سپس اقدم به جنگ های طلیبی نخستین مرحله این مواجهه است ارباب کلیسای کاتولیک اروپا پس ا زناکامی در جنگ های صلیبی به فعالیت فرهنگی و علمی علیه مسلمانان پرداختند و در بستر این فعالیت آشنایی بیشتری با آموزه های اسلامی و فرهنگ مسلمانان یافتند. پس از رنانس و آغاز فعالیت نهادهای علمی غیر کلیسایی نگاهی واقع بینانه به اسلام شکل گرفت که در پرتو تحولات عصر روشنگری موجب پدید آمدن جو منصفانه ای درباره اسلام شد و کلیسا نیز خواسته یا ناخواسته از این جو تاثیر پذیرفت و تنی چند از کشیشان در پدید آوردن این آثار سهیم شدند پس از جنگ جهانی دوم و در پی تحولاتی که در روابط شرق وغرب به وقوع پیوست کلیسا، ضمن اعراف به اشتباهات گذشته و توصیه به تفاهم ، همزیتستی مسالمت آمیز با مسلمانان را اغاز کرد و این تغییر رویکرد مهم را به صراحت در بیانیه شورای واتیکانی دوم در سال 1965 م. گنجاند. تحلیل روند گذشته امید بخش آینده ای است که در آن مسیحیان در کنار مسلمانان و در پیوندی استوار و دین محور باری تحقق جهانی آکنده از ارزش ههای الهی خواهند کوشید این امید با پاره ای آموزه های اسلامی از جمله اعقاد به ظهور دوباره مسیح علی نبیناو علیه الصلاه و السلام و پیوستن او به مهدی موعود عجل الله تعالی فرجه بارورتر می شود.