انقلاب اسلامی ایران با تحول در بنیادهای نظم سیاسی جامعه، نهادهای تازه‌ای را در ساخت و توزیع قدرت پس از انقلاب ایجاد کرد. گرچه نهادهای برآمده از انقلاب اسلامی نتوانست به‌طور کامل ماهیت و ساختار بروکراسی به‌جای مانده از نظام پهلوی را دگرگون سازد. وجه اشتراک نهادهای انقلاب اسلامی علی‌رغم تمایز کارکردی آن‌ها، بازتولید در زمان‌ها و عرصه‌های متفاوت بر اساس نیازها و تهدیدات پیشرو، بسط جغرافیایی و محیطی، تضاد آشکار با ساختارهای بوروکراتیک دولتی نشان می‌دهد که این نهادها برگرفته از نظام عقلانیت اسلامی مبتنی بر آموزه‌های انقلاب اسلامی است که در تعارض با عقلانیت سکولار می‌باشد. در این مقاله با بهره‌گیری از مولفه‌ها، کارکردها و سازوکارهای جشنواره مردمی فیلم عمار، به‌عنوان آلترناتیو و جایگزین در برابر نهاد مدرن سینما به ارائه‌ی الگوی عقلانیت اسلامی انقلابی می‌پردازیم و سعی در پاسخ به این سؤال داریم که نظام عقلانیت اسلامی انقلابی چه ویژگی‌هایی دارد و نقش آن در راستای تمدن‌سازی نوین اسلامی چیست؟ فرض ما در مقاله این است که نهادهای برآمده از انقلاب اسلامی تنها در صورتی کارآمد، پیشرو، اصیل و مبتنی بر جهت‌گیری انقلابی هستند که مبتنی بر شاخصه‌های نظام عقلانیت اسلامی و انقلابی باشند و در سازمان، کارکرد و اقدامات خود آن را در نظر بگیرند. براین اساس، نظام عقلانیت اسلامی انقلابی مهم‌ترین نرم‌افزار و سخت‌افزار دولت‌سازی در تمدن نوین اسلامی دانسته می‌شود.