این کتاب از آخرین تالیفات فضل الرحمان مالک، محقق نواندیش پاکستانی-امریکایی است که در سال 1982 در انتشارات شیکاگو به زبان انگلیسی منتشر و در سال 1397 به زبان فارسی ترجمه شد. نویسنده که از بنیانگذاران مطالعه علمی اسلام در ایالات متحد بود، با دغدغه ایجاد تحولات فرهنگی-اجتماعی چندین سال در پاکستان به دعوت رئیس جمهور وقت به پیاده سازی ایده های خود پرداخت و در نهایت به این نتیجه رسید که برای اصلاح جوامع اسلامی راهی جز اصلاح نظام آموزش وجود ندارد؛ ایده ای که در این کتاب به تفصیل تبیین شده است. نویسنده در فصل های چهارگانه کتاب به موضوعات مهمی چون مطالعه میراث اسلامی(قرآن و سنت) و چگونگی انتقال آن به دوره های مختلف و روش خوانش این میراث برای حل مسائل معاصر، بررسی عینی نظام آموزش در کشورهای مختلف تمدن اسلامی، تحلیل وضعیت معاصر جهان اسلام و چالش های آن مانند تقابل سنت و مدرنیته و در پایان ارائه برخی چشم اندازها و پیشنهادها برای برون رفت از چالش اسلام و مدرنیته بعنوان مهم ترین مسئله جوامع اسلامی می پردازد. یکی از دستاوردهای مهم این کتاب، مقدمه آن است که در آن نویسنده به تبیین نظریه هرمنوتیکی خود بنام نظریه دوحرکتی برای تفسیر قرآن در جهت حل مسائل روز جوامع اسلامی می پردازد. نظریه ای که می تواند برای حل مسائل تمدنی با استفاده از قرآن بعنوان مصدر اصلی تمدن اسلامی راهگشا باشد و در ارائه روشی نو برای خوانش قرآن با رویکرد تمدنی و اجتماعی مفید باشد. اهمیت این کتاب را افزون بر ارائه این نظریه دو حرکتی، می توان تحلیل های عینی نویسنده از نظام آموزش در حوزه تمدن اسلامی و نیز نقد نظریات برخی اندیشمندان تمدنی، مانند محمد عبده، ابوالاعلی مودودی، محمد اقبال، شبلی نعمانی و سید احمدخان دانست.