کاتزنشتاین و همکارانش در سال 2010 در کتابی با عنوان تمدن‎ها در سیاست جهانی رویکردی متکثر و کثرت‎گرا نگاه متمایزی به تمدن در سیاست بین‎الملل ارائه کرده و با بررسی نمونه‎های مختلفِ سیاست خارجیِ تمدنی تلاش کردند تا رویکرد تئوریک متفاوتی نسبت به نظریه تمدنی هانتینگتون ارائه نمایند. کتاب حاضر محصول کنفرانس و پنل‎های سالیانه‎ای است که در سال 2007 و 2008 در موسسه علوم سیاسی امریکا با هدف ارائه تبیینی روشن از جایگاه مفهوم تمدن در سیاست بین‎الملل برگزار شد و مقالات و مباحث ارائه شده در پاسخ و نقدِ نگاه هانتینگتون به نقشِ تمدن در جهان معاصر و نوع ارتباط میان آنها به نگارش درآمده است. در این کتاب تلاش می‎شود در راستای مفهوم‎سازی تمدن، به این پرسش‎ها پاسخ داده شود که آیا تمدن یک مفهومِ حقیقی و صاحبِ جوهر و ذاتِ مستقل است و یا اینکه یک مفهوم انتزاعی، ذهنی و به عبارت بهتر تزیینی محض است که در افواه و بیانات سیاستمداران بکار برده می‎شود؟ آیا تمدن‎های متعدد به صورت واحدهای یکپارچه و متمایز از هم وجود دارند؟ یا اینکه همه تمدن‎ها در درون یک «تمدن» اصلی و مادر که الهام‎بخش و مقصدِ سایر تمدن‎ها باشد، قابل شناسایی هستند که در این صورت همه تمدن‎ها ضمن حفظ ویژگی‎های منحصر به فرد خود و ویژگی‎های متمایز از دیگری در درون این بستر کلان فعال خواهند بود؟ این کتاب را می‎توان در سه بخش مورد توجه قرار داد. فصل اول کتاب را که پیتر جی. کاتزنشتاین نوشته است، به مثابه چارچوب نظری کتاب است و رویکردهای مختلف به مفهوم تمدن را بررسی می‎کند. در فصول میانی که قسمت مطالعات موردی کتاب است همه نویسندگان بر این باورند که رویکرد مناسب برای بررسی مفهوم تمدن در سیاست جهانی، رویکرد گفتمانی است و بدون استفاده از رویکرد گفتمانی نمی‎توان به درک درستی از تمدن رسید. در فصل آخر این کتاب پاتریک جکسون به عنوان جمع‎بندی مباحث، بحثی با عنوان چگونگی فهم تمدن بحثی تفصیلی در مورد انواع تحلیل تمدنی از سیاست بین‎الملل و بروندادهای هر یک از آنها می‎پردازد و در نهایت نیز انتخاب را به مخاطب وانهاده و داوری مشخصی در مورد این رویکردها ارائه نمی‎دهد.